--------------------------------------
१९७१ ला बांगला देश स्वतंत्र होऊ नये म्हणून अमेरिका आणि इतर पाश्चिमात्य देशांचा प्रचंड दबाव असताना आणि जगातल्या सर्वात सामर्थ्यवान असं अमेरिकेचं सातवं आरमार जवळ आलेलं असतानाही इंदिराजींनी त्याला भीक न घालता युद्ध सुरू ठेवून पाकिस्तानचे दोन तुकडे करून जगाचा नकाशा बदलला याची अनेकांना आता तीव्रतेने आठवण झाली. एवढंच काय थेट अमेरिकेतल्या पत्रकार परिषदेत आमच्या व्यवहारात ढवळाढवळ करु नये हे सुनावणारे व्हिडिओ पाहण्यात आले आणि आश्चर्य आणि अभिमानही वाटला. या पार्श्वभूमीवर ट्रम्प यांनी स्वतःच युद्धबंदी जाहीर करणं, नंतर तर व्यापार बंदीची धमकी दिल्यानं दोन्ही देश सरळ आले अशा वल्गना करणं आणि ते ही अगदी मोदींच्या भाषणाआधीच, ही दादागिरी उठून दिसली. आपल्याला असल्या दादागिरीला भविष्यातही तोंड द्यावं लागेल हे स्पष्ट आहे. मागील दहा वर्षात आपण विश्वगुरू झाल्याचा जो धिंडोरा पिटला जात होता तो किती पोकळ होता हे IMF नं अशा युद्धजन्य परिस्थितीत पाकिस्तानला एक अब्ज डॉलरची मदत देऊन सिद्ध केलंय. या बैठकीत IMF च्या कार्यकारी मंडळातील २४ पैकी एकही देश आपल्या बाजूनं उभा राहिलेला नाही ही स्थिती लाजीरवाणी आहे. वारंवार परदेश दौरे करून आणि मिठ्या मारून आंतरराष्ट्रीय मित्र तयार होत नसतात हे देशाला दिसून आलं. तिसरं म्हणजे मागील ७० वर्षात काँग्रेसवर जी टीका केली जात होती ती करण्याचा अधिकार आता भाजपला उरलेला नाही. भाजप कायम, POK का घेतला जात नाही, ९० हजार युद्धकैदी का सोडून दिलं, त्यांना आपण का पोसत बसलोत, अशी टीका करत असे. आता अशी टीका ते करणार नाहीत असं नाही, पण त्यात आता दम उरणार नाही. POK घेण्याची आता आलेली संधी आता परत येणं अवघड आहे. दहशतवाद्यांचे तळ POK मध्ये आहेत हे सिद्ध होऊनही आपलं सैन्य तिकडं पाठविण्याची आपली हिंमत झाली नाही ही वस्तुस्थिती आहे. युद्ध टाळण्यासाठीच हे झालं असेल तर मग भविष्यातही तेच होईल आणि त्यामुळं POK कधी भारतात येईल ही अपेक्षा सोडून द्यावी लागेल.
१९७१ मध्ये आपण ९० हजार युद्धकैद्यांना सोडणं हा निव्वळ प्रचार होता. जिनेव्हा करारानुसार दोन देशांच्या युद्धातले कैद झालेले सैनिक परत करावेच लागतात. पण सिमला करारानुसार त्यांचा संपूर्ण खर्च पाकिस्ताननं करायचा होता. ते ११० कोटी रुपये वाजपेयी परराष्ट्रमंत्री असताना माफ करण्यात आले होते हे आताच एका व्हिडिओवरून समजलं आणि याबाबत किती टोकाचा खोटा प्रचार केला जात होता ते पुन्हा नव्यानं कळलं.
या प्रकरणात आपल्या न्यूज चॅनल्सनी जगभर आपली जी लाज घालवली आहे त्याला तोड नाही. एवढी थर्ड क्लास न्यूज चॅनेल्स जगात कुठं असतील असं वाटत नाही. वॉशिंग्टन पोस्ट किंवा इतर तत्सम वृत्तपत्रात आपल्या चॅनेल्सबाबत जे छापून आलंय ते वाचले तर एक भारतीय म्हणून मान शरमेनं झुकते. ते यांचं वर्णन State-aligned media असं करतात. पण त्यापेक्षाही वाईट वाटते ते याबाबत खोटेपणाचा लाजिरवाणा इतिहास असलेल्या पाकिस्तानसारख्या देशात आपले चॅनेल्स किती खोटी माहिती देत आहेत त्याबद्दल व्हिडिओ आणि मिम्स प्रसारित केले जात होते ते पाहून! १९६५ च्या युद्धाबाबत असे किस्से सांगितले जात होते की, पाकिस्तान रेडिओवर “आम्ही दिल्ली काबीज केली असून आमचे सैनिक चांदणी चौकात शॉपिंग करत आहेत...!” अशी बातमीपत्रे दिली जायची आणि लोक खो खो हसायचे. इस्लामाबाद आम्ही काबीज केले म्हणणाऱ्या आपल्या मीडियानं भारताला त्या स्तरावर नेऊन ठेवलंय. आपल्या देशातल्या चाटूगिरी करणाऱ्या मीडियाला त्याबाबत आता आंतरराष्ट्रीय प्रसिद्धी मिळालीय हे लोकशाही देश म्हणवून आपल्याला लाजिरवाणे आहे. आता पुढे काय होईल हे सांगायला ज्योतिषाची गरज नाही. आता सत्ताधारी पक्ष हा जणू आपलाच विजय आहे असे भासविण्यासाठी गावागावात विजयी मिरवणुका काढतेय आणि त्याचा शक्य तितका राजकीय लाभ उपटण्याचा प्रयत्न करेल.
No comments:
Post a Comment