-----------------------------------------------
जगातल्या सर्वात क्रूर हुकूमशहा, ॲडॉल्फ हिटलरचा जन्म २० एप्रिल १८८९ रोजी युरोपमधल्या ऑस्ट्रिया या छोट्याशा गावात वॉन इथं झाला. दुसऱ्या महायुद्धात त्यांनी या जगातला अत्याचार, क्रूरता, रानटीपणा आणि पाशवीपणाचा अवर्णनीय वृत्तांत लिहिला होता. त्यानं १.५ दशलक्ष लहान ज्यू मुलांसह ६ दशलक्ष ज्यू स्त्रिया, पुरुष आणि अपंग लोकांना गॅस चेंबरमध्ये गुदमरून ठार मारलं. याशिवाय, जगातल्या सर्वात भीषण युद्धात त्याच्या सहभागामुळे, लष्करी तज्ञांच्या मते, जगभरातल्या सुमारे ७ कोटी लोकांना आपला जीव गमवावा लागला. जर्मनीसारख्या छोट्या देशाचे केवळ ८० लाख सैनिक, ४० लाख नागरिक आणि १ कोटी ६० लाख लष्करी जवान आणि मित्र देशांचे ४ कोटी ५० लाख लोक मरण पावले. पण जगावर आपलं साम्राज्य प्रस्थापित करण्याचं स्वप्न पाहणारा ॲडॉल्फ हिटलर ३० एप्रिल १९४५ रोजी बर्लिन शहरात आपल्या अत्यंत सुरक्षित बंकरमध्ये ३० एप्रिल १९४५ रोजी शूर रेड आर्मीनं वेढला गेला होता. सोव्हिएत युनियननं स्वतःला गोळ्या घालून आत्महत्या करून आपल्या मंगेतराला पोटॅशियम सायनाइड खाऊन हे जग कायमचं सोडलं. बरं, कटू सत्य हे आहे की दुसऱ्या महायुद्धात हिटलरचा पराभव झाल्यापासून, जागतिक मानवतेच्या हत्येचा संपूर्ण दोष हिटलरवरच टाकण्यात आला; दुसरं महायुद्ध सुरू होण्यास तोच जबाबदार होता. क्रूरता आणि जागतिक मानवतेचा खून करण्यात ब्रिटिश साम्राज्यवाद्यांचीही हिटलरपेक्षा कमी भूमिका नव्हता.
भारताचे विद्यमान प्रधानमंत्री नरेंद्र मोदी हे ॲडॉल्फ हिटलरच्याच मार्गावर चाललेत. दोघांमध्ये फरक एवढाच आहे की जर्मनी ऐवजी भारत आहे, ज्यू ऐवजी मुस्लिम, ख्रिश्चन आणि शीख आहेत अन् बाकी सर्व काही हिटलरच्या खोटेपणासारखं आहे, तेच खोटं पुन्हा पुन्हा सांगणं, मीडिया, कामगारांना पकडणं, शेतकरी, कामगार संघटना, विद्यापीठ, विद्यार्थी संघटना, आंदोलनात प्रश्न मांडणारे वकील, प्राध्यापक, कवी, लेखक, मानवाधिकार कार्यकर्ते इत्यादींवर फसवणुकीचे गुन्हे दाखल करून तुरुंगात टाकलं जातं अन् त्यांचा शारीरिक आणि मानसिक छळ केला जातो, यातना दिल्या जातात. याशिवाय, त्यांच्या पाळीव माध्यमांद्वारे आणि आय.टी.सेलच्या सशुल्क भामट्यांद्वारे त्यांना देशद्रोही, पाकिस्तान समर्थक, दहशतवादी, शहरी नक्षलवादी इत्यादी अशोभनीय शिवीगाळ करून अल्पसंख्याकांना त्यांच्या गुंडांकडून मॉब लिंचिंग करून त्यांच्यामध्ये भीतीचं वातावरण निर्माण केलं जातंय. अल्पसंख्याकांना दंगली पसरवणं वगैरे अनेक गोष्टी आहेत. हिटलर आणि मोदी यांच्यात सर्वच बाबतीत साम्य आहे. खरं तर मोदींची पालक संघटना राष्ट्रीय स्वयंसेवक संघ, हिटलर आणि त्याच्या नाझी विचारसरणीला आपला आदर्श मानते. कुख्यात जर्मन हुकूमशहा ॲडॉल्फ हिटलरनं ज्यूंसोबत जी अमानुष आणि रानटी वर्तणूक केली त्याचीच पुनरावृत्ती मोदींच्या नेतृत्वाखाली भारतातल्या मुस्लिम, ख्रिश्चन, बौद्ध आणि शीख या अल्पसंख्याकांसोबत होत आहे. आता या लेखात, हिटलरनं त्याच्या राजकीय विरोधकांवर आणि विशेषत: ज्यूंवर त्याच्या नाझींच्या काळात केलेल्या भीषण आणि आत्मा हादरवून टाकणाऱ्या अत्याचारांचं उपलब्ध ऐतिहासिक साहित्यिक पुराव्यांवर आधारित शब्द चित्र सादर करू. बाकी, तुम्हीच त्याची तुलना भारतात सध्या सत्तेत असलेल्या मोदी सरकारनं केलेल्या क्रूरता, छळ आणि पाशवीपणाशी करा. आता मोदींची पालक संघटना राष्ट्रीय स्वयंसेवक संघाचे संस्थापक डॉ. केशव बळीराम हेडगेवार आहेत, ज्यांनी २७-९-१९२५ रोजी राष्ट्रीय स्वयंसेवक संघाची स्थापना केली. किंबहुना, त्यांनी जर्मनीतल्या विरोधकांच्या कठोर दडपशाहीसाठी तयार केलेल्या गेस्टापो पोलिस, ज्याला रॉयल सिक्रेट सर्व्हिस म्हणूनही ओळखले जातं, ते बदलून भारतीय नाव राष्ट्रीय स्वयंसेवक संघ असं ठेवलं. आता त्यांचे गुरू आणि मित्र डॉ. बाळकृष्ण शिवराज मुंजे म्हणजेच बी.एस. मुंजे हे इटलीच्या फॅसिस्ट हुकूमशहा बेनिटो मुसोलिनीशी असलेले त्यांचे संबंध आणि त्यांच्या फॅसिस्ट विचारसरणीच्या प्रभावाखाली राष्ट्रीय स्वयंसेवक संघाच्या स्थापनेच्या कथेचा पद्धतशीर अभ्यास करतात.
डॉ. बाळकृष्ण शिवराज मुंजे १९३१ मध्ये लंडन येथे झालेल्या गोलमेज परिषदेतून परतलेले, १५ मार्च ते २४ मार्च १९३१ पर्यंत इटलीत राहिले. हा क्रूर इटालियन हुकूमशहा बेनिटो मुसोलिनी फॅसिझमचा संस्थापक मानला जातो. डॉ. बाळकृष्ण शिवराज मुंजे हे बेनिटो मुसोलिनी आणि त्यांच्या फॅसिस्ट विचारसरणीचे कट्टर प्रशंसक होते. इटालियन लेखक गार्सिया कोसालेरी यांच्या ‘हिंदुत्वाचा विदेशी संबंध १९३० च्या पुरातन पुराव्यामध्ये’ या लेखात स्पष्टपणे लिहिलंय की, डॉ. बाळकृष्ण शिवराज मुंजे हे बेनिटो मुसोलिनीच्या फॅसिस्ट सरकारच्या संपर्कात आलेले पहिले हिंदुत्ववादी नेते होते. बेनिटो मुसोलिनी ही अशी व्यक्ती होती ज्यानं इटलीमध्ये लोकशाही संपवली आणि हुकूमशाही सरकार स्थापन केलं. डॉ. बाळकृष्ण शिवराज मुंजे यांनी १९ मार्च १९३१ रोजी रोम इथल्या मिलिटरी कॉलेज, सेंट्रल मिलिटरी स्कूल ऑफ फिजिकल एज्युकेशन आणि फॅसिस्ट अकादमी ऑफ फिजिकल एज्युकेशनला भेट दिली. याशिवाय त्यांनी इटलीतल्या दोन प्रमुख फॅसिस्ट केंद्रांनाही भेट दिली, अनुक्रमे द बलिया आणि अव्हानगार्डिस्ट ऑर्गनायझेशन सेंटर. कोसालेरी यांच्या मते, इटलीच्या त्या कुख्यात फॅसिस्ट संस्थांच्या प्रशिक्षण पद्धती आणि राष्ट्रीय स्वयंसेवक संघाच्या प्रशिक्षण पद्धतीमध्ये आश्चर्यकारक साम्य आहे.
मुंजे आणि मुसोलिनी.
डॉ. बाळकृष्ण शिवराज मुंजे यांनी त्यांच्या डायरीत लिहिलंय की, 'फॅसिझमची कल्पना लोकांमध्ये एकता प्रस्थापित करण्याची दृष्टी स्पष्टपणे मूर्त रूप देते...!' भारताला आणि विशेषत: हिंदूंना अशा संस्थांची नितांत गरज आहे, जेणेकरून त्यांनाही सैनिक बनवता येईल. नागपूरस्थित डॉ. हेडगेवार यांनी स्थापन केलेली राष्ट्रीय स्वयंसेवक संघ ही अशीच एक संस्था आहे. डॉ. बाळकृष्ण शिवराज मुंजे यांनी फॅसिस्ट कार्यकर्त्यांच्या पेहरावाचं आणि शैलीचं कौतुक करताना लिहिलंय की, 'मी त्या मुला-मुलींचा लष्करी गणवेश पाहतो आणि मंत्राचा जप करा- मी मोहित झालो आहे...!' १८ मार्च १९३१ रोजी, इटलीचा फॅसिस्ट हुकूमशहा, बेनिटो मुसोलिनी, जगातला सर्वात क्रूर नाझी हुकूमशहा ॲडॉल्फ हिटलरचा सर्वात चांगला मित्र. डॉ. बाळकृष्ण शिवराज मुंजे यांनी सरकारी मुख्यालय पलाझो व्हेनेझिया इथं दुपारी ३ वाजता बेनिटो मुसोलिनी यांची भेट घेतली. १९३३ मध्ये जर्मनीमध्ये हिटलरची सत्ता आल्यानंतर हिटलरनं जर्मन जनतेला लवकरच अच्छे दिन येतील असं जबरदस्त आश्वासन दिलं. हिटलरनं सत्तेवर येताच ज्यूंचा नायनाट करणं, हे जर्मनीच्या राष्ट्रीय हिताचं आहे असं वारंवार घोषित करण्याला सुरुवात केली. अनेकवेळा आपल्या मनातला आशय ते रेडिओच्या माध्यमातून संपूर्ण जर्मन राष्ट्राला जोरदारपणे सांगायचे. याशिवाय, त्यांनी संपूर्ण जर्मनीमध्ये राष्ट्रवादाची भावना जागृत केली, या अंतर्गत त्यांनी प्रत्येक जर्मन पुरुषाला आपल्या देशासाठी आणि प्रत्येक जर्मन स्त्रीला अधिकाधिक मुलं जन्माला घालण्याची प्रेरणा दिली, जेणेकरून तथाकथित शांतता नांदावी. जगातला सर्वोत्तम जर्मन आर्य वंश धोक्यात राहू नये.
त्यावेळी जर्मनीतही असे अनेक बुद्धिजीवी होते जे हिटलरच्या म्हणीशी सहमत नव्हते आणि हिटलरच्या या दुष्ट धोरणांना विरोध करत होते, पण त्याच वेळी हिटलरचे अनेक आंधळे अनुयायीही जन्माला आले ज्यांनी या विचारवंतांना त्यांचा खोटेपणा पटवून देण्याचा प्रयत्न केला. त्याला गप्प बसवायचं. ज्यूंचा नायनाट करण्यापूर्वी हिटलरला जर्मनीची खराब आर्थिक व्यवस्था सुधारावी लागली, जर्मनीत काही आर्थिक सुधारणा झाली, पण हिटलरच्या आंधळ्या अनुयायांच्या लक्षात आलं की, हिटलरचा आर्थिक विकास आणि राष्ट्रवादाचा उद्देश काही औरच होता. पहिल्या महायुद्धात वाईटरित्या पराभूत झाल्यानंतर हिटलरला आपल्यासाठी बळीचा बकरा बनवण्याची नितांत गरज होती आणि हिटलरला तो बळीचा बकरा ज्यूंच्या रूपात सापडला होता. पहिल्या महायुद्धानंतर जर्मन लोकांमध्ये अशी तीव्र भावना निर्माण झाली होती की ज्यूंच्या विश्वासघातामुळे जर्मनी पहिले महायुद्ध हरले किंवा ज्यूंमुळे जर्मन राष्ट्र मोठ्या संकटात सापडले. हिटलरला त्याच्या अपयशाबद्दल कोणताही प्रश्न विचारला गेला तर तो सर्व दोष यहुद्यांवर टाकेल. संपूर्ण ज्यू समाज हा जर्मनीचा परोपजीवी दीमक आहे, जे जर्मन राष्ट्राला आतून पोकळ करत असल्याचा प्रचार हिटलरनं जोरात केला. हिटलरनं सत्तेवर येताच त्यानं २८ कामगार संघटना विसर्जित केल्या, ५८ कामगार संघटनांच्या नेत्यांना अटक केली, त्यांना त्यांच्या घरात कैद केलं आणि त्यांची मालमत्ता जप्त केली. हिटलरच्या काळात, नाझी विचारसरणीला पाठिंबा देणाऱ्या प्रत्येक जर्मनच्या मनात ज्यूंबद्दल कमालीचा द्वेष निर्माण होऊ लागला. अशा प्रकारे, सततच्या प्रचाराच्या जोरावर, मोठ्या धूर्ततेनं आणि धूर्तपणानं संपूर्ण जर्मन राष्ट्रात ज्यूंना देशद्रोही ठरवण्यात आलं. हिटलरनं सत्तेवर येताच ज्यूंना कमकुवत करण्यासाठी त्यांच्यावर आर्थिक बहिष्कार सुरू केला. काही दिवसांनी त्यांनी तिथल्या संसदेनं ज्यूंना सरकारी नोकऱ्यांपासून वंचित ठेवणारा कायदा मंजूर केला.
१९३६ च्या बर्लिन ऑलिम्पिकमध्ये ज्यूंच्या विरोधात प्रचार करणारे बॅनर, पोस्टर्स इत्यादी जगभरात इतर देशांतल्या लोकांपासून लपवण्यासाठी रातोरात काढून टाकण्यात आले, जेणेकरून जगातल्या लोकांना हे कळू नये की हिटलर आणि त्याच्या समर्थकांचा द्वेष आहे. नाझींनी ज्यूंना आश्रय दिलेला होता तो पूर्णपणे लपला होता आणि जगातले लोक आणि ज्यू यांच्यात एक अभेद्य भिंत उभारली गेली होती. हिटलरनं ज्यूंच्या विरोधात कायदे करणं, त्यांच्या विरोधात अपप्रचार करणं, त्यांची आर्थिक स्थिती बिघडवणं, त्यांना द्वितीय दर्जाचे नागरिक बनवणं आणि ज्यूंना जर्मन नागरिक म्हणून स्वीकारण्यास नकार देणं यापासून पुढं केलं जेणेकरून तो जर्मनीला जगातला तथाकथित सर्वोत्तम आर्य राष्ट्र बनवू शकेल. हिटलरनं खूप पूर्वीपासून ज्यूंना गॅस चेंबरमध्ये मारून त्यांना मारण्यासाठी डिटेंशन कॅम्प बांधायला सुरुवात केली होती. हिटलरनं प्रसारमाध्यमांचा वापर करून त्याचा प्रचार केला. त्यावेळची जर्मन मीडिया हिटलरची स्तुती करत राहिली. २६ एप्रिल १९३४ रोजी हिटलरनं आपल्या विरोधकांना संपवण्यासाठी हर्मन गोरिंग यांच्या अध्यक्षतेखाली कुप्रसिद्ध गेस्टापो पोलिस किंवा गुप्त राज्य पोलिसांची स्थापना केली. परंतु केवळ एक वर्षानंतर, हेन्री हिमलरला ३० एप्रिल १९४४ पर्यंत गेस्टापोचा कमांडर बनवण्यात आला, त्याच्या किमान ६ हजार ६३९ राजकीय विरोधकांना गेस्टापो पोलिसांनी अटक केली आणि तुरुंगात टाकले. गेस्टापो पोलिस हे खरेतर हिटलरचे गुप्त राजकीय पोलिस दल होते, ज्याने, SS या दुसऱ्या संघटनेसह, १.५ दशलक्ष ज्यू मुलांसह ६ दशलक्ष ज्यूंना गॅस चेंबरमध्ये कोंडून ठार केले. जर्मनीतील हिटलरच्या सर्व राजकीय विरोधकांना मारणे हे गेस्टापो पोलिसांचे मुख्य ध्येय होते.
गेस्टापो पोलिसांनी पकडले म्हणजे त्याला वेदनेने मरावे लागेल. जर्मनीमध्ये कोलोन नावाचे एक ऐतिहासिक महत्त्व असलेले शहर आहे, त्याच कोलोन शहरात हिटलरच्या कुप्रसिद्ध गेस्टापो पोलिसांची प्रसिद्ध नॅशनल सोशालिस्ट डॉक्युमेंटेशन सेंटर नावाची इमारत होती जी आजही उभी आहे, जिथे हिटलरच्या रानटी काळात लाखो लोकांचा छळ करून हत्या करण्यात आली होती. लोकांच्या वेदनादायक आठवणी त्याच्या मूक साक्षीदार आहेत. ही साधी दिसणारी इमारत १९३० ते १९४० च्या दरम्यान जर्मन हुकूमशहा ॲडॉल्फ हिटलरच्या कुख्यात गुप्त पोलिस गेस्टापोचे मुख्यालय असायची. इथल्या सेलमध्ये, हिटलरच्या राजकीय विरोधकांचा अतोनात छळ करण्यात आला आणि शेवटी मारला गेला. हे गेस्टापो पोलिस हे हिटलरचे खास शस्त्र होते, जे त्यावेळी सत्तेचे केंद्र बनले होते, या मुख्यालयाच्या अधिकाऱ्याच्या म्हणण्यानुसार, या इमारतीत 10 खोल्या आहेत, या खोल्यांमध्ये हजारो लोकांचा प्रचंड छळ झाला, भिंती या खोल्या पण त्या छळलेल्या कैद्यांपैकी अनेकांनी आपल्या वेदनांच्या हृदयद्रावक कहाण्या लिहिल्या आहेत, या खोल्यांच्या भिंतींवर लिहिलेल्या त्यांच्या भावना हिटलरच्या क्रूरतेचा रागीट चेहरा दाखवतात, एक आंधळी विचारसरणी ज्यामध्ये हिटलरच्या काळातील कथित राष्ट्रवाद, वंशवाद आणि रानटी अत्याचाराच्या सर्व मर्यादा ओलांडल्या गेल्या होत्या. जर्मनीतील हिटलरच्या काळातील हत्याकांडाची साक्षीदार असलेली ही वास्तू आज संग्रहालयात रूपांतरित झाली आहे, हे अत्यंत आश्वासक आहे, जर्मनीच्या लोकांना हिटलरच्या काळात झालेले अत्याचार लपवायचे नाहीत त्यांच्या आजच्या पिढीचे रक्षण करण्यासाठी आणि जगभरातील लोकांना हिटलरच्या नाझी काळातील क्रूरतेचे उघड सत्य सांगायचे आहे. हिटलरच्या दुष्कृत्यांचे साक्षीदार होण्यासाठी जगभरातून येथे आलेल्या लोकांच्या सोयीसाठी, विविध भाषांमधील संदेश इंग्रजी आणि जर्मनमध्ये अनुवादित केले गेले आहेत. ते संदेश कोणी लिहिले याबद्दल फारच कमी माहिती आहे, परंतु त्या काळात त्यांनी सहन केलेल्या अत्याचारांचे अतिशय ज्वलंत आणि मार्मिक वर्णन या भिंतींवर लिहून एका क्रूर आणि क्रूर हुकूमशहाने त्यांना या जगाचा घाट घातला खाली
उदाहरणार्थ, एका १५ वर्षाच्या मुलाला गेस्टापो एजंट्सनी मृत्यूच्या नरकात ढकलले होते कारण त्यांच्याकडे कम्युनिस्ट साहित्य असल्याचा संशय होता तो मुलगा त्याच्या तत्त्वांशी इतका अविचल आणि वचनबद्ध होता की तो त्याच्या मृत्यूपर्यंत हिटलरच्या क्रूरतेविरुद्ध लढला. गेस्टापो पोलिसांपुढे झुकले नाही. त्या धाडसी किशोरने भिंतीवर लिहिलेले वाक्य अजरामर आणि अद्भुत स्मरणिका बनले आहे. त्या १५ वर्षाच्या मुलासाठी त्याची आई रोज संध्याकाळी भाकरी आणायची, जेणेकरून तिच्या मुलाला उपाशी झोपावे लागू नये. शारीरिकदृष्ट्या किरकोळ पण मानसिकदृष्ट्या अतिशय जागरूक आणि विक्षिप्त, त्या किशोरने भिंतीवर कोळसा किंवा खडे टाकून लिहिले की, 'तुझ्याबद्दल कोणी विचार करत नसेल, तर तुझी आई नक्कीच तुझ्याबद्दल विचार करेल'. त्याचप्रमाणे या छळछावणीत मरिनेट नावाची एक तरुणी कैद होती, तेव्हा या महिलेने तिच्या आई-वडिलांना आणि इतर नातेवाईकांना अनेक पत्रे लिहिली होती, त्या वेळी ती महिला गर्भवती होती याच अंधारकोठडीत घडली, तिची मोलकरीण तिच्या मुलाला वाढवायला घेऊन गेली, हिटलरच्या पतनानंतर, जेव्हा अमेरिकन सैन्याने या महिलेची सुटका केली, तेव्हा ती आपल्या मुलीसह फ्रान्समध्ये परतली, पण हे त्या कोमल महिलेने आपल्या मुलीला तुरुंगात झालेल्या अत्याचाराची कहाणी कधीही सांगितली नाही. पण १९९० मध्ये फ्रेंच मीडियाने या छळछावणीत येऊन एक मोठी डॉक्युमेंटरी फिल्म आणि रिपोर्ट तयार केला, नंतर त्याचा सविस्तर रिपोर्ट फ्रेंच वृत्तपत्रांमध्ये प्रसिद्ध झाला, त्यानंतर त्या महिलेची मुलगी क्रिस्टियाना हिला ती बातमी वाचून योग्य कल्पना आली माझ्या आईने लिहिलेली कथा होती.
एकदा क्रिस्टियानाने तिच्या आईला विचारले होते की तिचा जन्म कोलोनमध्ये का झाला? मात्र तिच्या जीवाला धोका असल्याने डॉक्टरांनी याबाबत त्यांच्या मुलीशी बोलण्यास नकार दिला. या छळछावणीत केवळ ज्यूच नव्हते, तर पोलंड, फ्रान्स, युक्रेन आणि रोमानियासारख्या देशांतील नागरिकांनाही यात कैद करण्यात आले होते, ज्यांचा अमानुष छळ करून त्यांना मृत्यूच्या झोतात ढकलण्यात आले होते. याच छळ शिबिरातील एका अधिकाऱ्याने सांगितले की, १९४० मध्ये रोमानियातील २५० मुलांना हिटलरच्या गेस्टापोच्या एजंटांनी पकडून येथे आणले आणि त्यांच्यावर Zyklon-V नावाचा विषारी वायू चाचणीसाठी वापरला गेला आणि त्यांना ठार मारण्यात आले. त्यानंतरच्या वर्षांमध्ये, हिटलरने Zyklon-V नावाच्या या विषारी वायूचा वापर करून लाखो ज्यू मुलांसह महिला, प्रौढ आणि इतरांना निर्दयीपणे ठार मारले. ९ नोव्हेंबर १९३८ च्या रात्री ज्यूंच्या घरांवर आणि दुकानांवर अचानक हल्ला करण्यात आला, त्यांची घरे आणि दुकाने जाळण्यात आली, त्यांची हत्या करण्यात आली, त्यांची पद्धतशीरपणे जमावबंदी करण्यात आली आणि अनेकांना डिटेन्शन सेंटरमध्ये पाठवण्यात आले हिटलरच्या गुप्त आदेशानुसार अत्यंत नियोजनबद्ध आणि छुप्या पद्धतीने, यात हिटलरने ज्यू समुदायाला अप्रत्यक्ष संदेश दिला की आता तुम्ही तुमचा निषेध कराल. ते करणं थांबवा, आता तुमचं भाग्य आमच्या हातात आहे. ही दंगल ५० तासांहून अधिक काळ सुरू राहिली, या दंगलीत ९० ज्यू मुले, स्त्रिया आणि पुरुषांची निर्घृण हत्या करण्यात आली, शेकडो लोक गंभीर जखमी, रक्तस्त्राव आणि अपंग झाले. यामध्ये नागरी कपड्यातील हिटलरचे नाझी गुंड ज्यूंची घरे, दुकाने आणि प्रार्थनास्थळे उद्ध्वस्त करत राहिले. ३ हजार हून अधिक ज्यूंना नजरकैदेत पाठवण्यात आले. नंतर, हिटलरच्या प्रभावशाली माध्यमांनी सर्व दोष ज्यूंवर टाकला, ज्यामुळे त्यांना त्यांच्या विम्याचे पैसेही मिळाले नाहीत. ही नियोजित दंगल हिटलरच्या भविष्यातील लाखो ज्यूंच्या गॅस चेंबरमध्ये केलेल्या कत्तलीची पहिली पायरी होती.
आपल्या वैचारिक आणि राजकीय विरोधकांना संपवण्यासाठी, हिटलरने तपकिरी कपडे घातलेले तुफान सैन्य किंवा निमलष्करी दल देखील तयार केले, ज्यांचे मुख्य काम निवडणुकीच्या वेळी विरोधकांना धमकावणे, नाझी रॅलींमध्ये भाग घेणे इत्यादी होते. तपकिरी शर्ट आणि हिंसा यांचे हे अतूट नाते हिटलरच्या काळापासून चालत आले आहे. हे तपकिरी कपडे परिधान करणाऱ्या तुफान सैनिकांची कल्पनाही हिटलरचीच होती, जर्मनीच्या राज्यघटनेत कुठेही लिहिलेले नाही, त्यांच्याही रोज शाखा होत्या, हिटलरच्या समर्थनार्थ मोर्चे काढायचे, त्यांची संख्या दिवसेंदिवस दुप्पट होत गेली. आणि त्यात चौपट वाढ झाली, जिथे १९३१ मध्ये त्यांची संख्या फक्त ४ लाख होती, लवकरच त्यांची संख्या २० लाख झाली. हे खरे तर हिटलरचे खाजगी सहकारी होते. त्या काळात, सामान्य जनतेला फॅसिझम आणि नाझीवादासाठी सीमेवर लढणाऱ्या सैनिकांबद्दल अभिमान बाळगण्याची शिकवण देण्यात आली होती. ४ ऑगस्ट १९३४ रोजी जर्मन राष्ट्राध्यक्ष फॉन हिंडेनबर्ग यांच्या मृत्यूनंतर, हिटलरने ताबडतोब स्वतःला जर्मनीचे राष्ट्राध्यक्ष आणि लष्कराचे प्रमुख म्हणून घोषित केले. त्यानंतर झालेल्या निवडणुकीत मीडियाने हिटलरचे शेपूट झटकून अत्यंत चपखलपणे प्रश्न उपस्थित केला की, 'हिटलरनंतर कोण?', म्हणजे हिटलर हा सध्या जर्मनीतील सर्वात सक्षम व्यक्ती आहे. ऐतिहासिक पुराव्यांच्या आधारे, हिटलरच्या काळातील जर्मनीतील वरील तथ्ये आणि घटनांची तुलना सध्याच्या काळातील मोदी सरकारच्या चुकीच्या कृत्यांशी केली, तर तुम्हाला असे दिसून येईल की, भारताच्या आजच्या परिस्थितीतही फॅसिस्टांनी केलेल्या दुष्कर्मांची नक्कल केलेली दिसते. हिटलरने अल्पसंख्याकांचे चारित्र्यहनन, मुस्लिम, ख्रिश्चन आणि शीख यांना बदनाम करण्याचे द्वेषपूर्ण षडयंत्र, मुस्लिम, दलित आणि आदिवासींचे नियोजित मॉब लिंचिंग यासारखे प्रकार घडत आहेत. बनावट सर्जिकल स्ट्राईक, लष्कराच्या शौर्याचे स्वत:चे कौतुक, अल्पसंख्याकांविरुद्ध नागरिकत्व दुरुस्ती विधेयक, आसाममध्ये गुप्त बंदी शिबिरांची उभारणी, वैचारिक मतभेद असलेल्या सर्व लोकांना देशद्रोही किंवा देशद्रोही घोषित करणे, राज्यघटनेची पायमल्ली करणे आणि त्याची समीक्षा करणे. स्वतःसाठी तथाकथित हिंदुहृदयसम्राट, तथाकथित श्रेष्ठ हिंदु राष्ट्र, जागतिक नेते, अध्यात्मिक गुरू, कर्मचारी, अल्पसंख्याकांच्या सामुहिक हत्येचा उघडपणे फतवा काढणारे म्हणा. कामगार आणि शेतकऱ्यांवर दडपशाही, गुजरात आणि दिल्लीतील सुनियोजित दंगली, आंदोलनकर्ते डॉक्टर, लेखक, विद्यार्थी, कवी, वकील, विचारवंत, मानवाधिकार कार्यकर्ते इत्यादींना खोट्या केसेसमध्ये अडकवून तुरुंगात टाकणे, रिझर्व्ह बँक, सीबीआय, आयकर. विभाग, निर्लज्जपणे निवडणूक आयोगाला, अगदी सर्वोच्च न्यायालयालाही धमकावणे, इत्यादी सर्व गैरप्रकार हिटलरच्या काळातील तत्कालीन हुकूमशाही जर्मनीशी जुळतात.
No comments:
Post a Comment